Referentie PMS en Chronische verkoudheid – Ayurvedische behandeling
Naam: | S.Meir |
Sexe: | Vrouw |
Leeftijd: | 42 jaar |
Klachten: | Spier- en zenuwaandoening |
Citaat: | “Tijdens de tweede en derde maand merkte ik echt dat de behandeling hielp. Het gevoel in mijn rechterhand was zo goed als terug, ik kon weer zonder moeite iets vasthouden zonder het op de grond te laten vallen. Van vermoeidheid was zo goed als geen sprake meer, maar het beste van de hele behandeling is toch wel dat ik geen pijn meer heb.” |
In november 2009 maakte ik voor de eerste keer kennis met dr. Khurana en het principe van de Ayurveda.
Ik liep al geruime tijd rond met vervelende gezondheidsklachten die een groot deel van de maand mijn leven en vooral mijn humeur bepaalden.
Ik ben een vrouw van 42 en naar mate ik meer naar de overgang toega, nemen de klachten die te maken hebben met mijn maandelijkse cyclus toe. Ik ervaarde psychische problemen; stemmingswisselingen, ansgt en humeurigheid en lichamelijk voelde ik me uitgeput: als ik ’s ochtends mijn dochter naar school had gebracht, wist ik niet hoe snel ik weer in bed mocht duiken om nog even een paar uur te slapen, ik was ook constant verkouden , ieder virus dat rondwaarde wist me te vinden en mijn migraine aanvallen namen alleen maar toe de laatste maanden.
Ik werk als freelance taaltrainer, maar moest steeds vaker verstek laten gaan omdat ik driekwart van de maand te duizelig, misselijk en angstig was om nog met plezier voor mijn klas te staan. Ik had het gevoel in een steeds kleiner kringetje rond te draaien. Omdat ik niet meer op mijn lichaam kon vertrouwen, ondernam ik steeds minder sociale activiteiten. De uitstapjes met mijn dochter werden meer en meer een bezoeking en ik was iedere dag weer opgelucht als ik ’s avonds het licht uit kon doen en een niet al te beste nacht in kon gaan.
“Weer een dag uitgezeten, morgenochtend ben ik weliswaar niet uitgerust maar in ieder geval heb ik vandaag weer alle taakjes volbracht.” Leven op zo’n manier is niet prettig, het is eigenlijk overleven. Aangezien ik er aan gewend ben geraakt dat mijn lichaam de kenmerken heeft van een “maandagochtend-autootje”, had ik me er in de loop der tijd al min of meer bij neergelegd dat het zo wel door zou gaan. Totdat ik een mevrouw ontmoette die me de tip gaf eens op zoek te gaan naar een ayurvedische arts. Haar waren goede ervaringen ter ore gekomen.
Ik reageerde niet overenthousiast: in de afgelopen jaren had ik zowel in het reguliere als alternatieve circuit mijn heil gezocht en de minimale winst was tijdelijke verlichting die zich echter nooit doorzette. Maar ik reageerde ook niet afwijzend, heel veel slechter dan dit kon het tenslotte niet worden. Ik had al contact met een psycholoog gezocht voor de zieleheil maar ik moest me er met mijn gebrekkige lijf naar toe slepen en ik was opgelucht als ik weer thuis was en mijn bed in kon duiken: zo had een cognitieve gedragstherapie natuurlijk weinig zin: de patient is te lamlendig om in een stoel te zitten en hersens van pudding bevorderen de communicatie niet.
Ik besloot het een kans te geven maar niet over een nacht ijs te gaan. Bij de bibliotheek koos ik een stapeltje boeken over Ayurveda: interessant, logisch en al duizenden jaren houdbaar. Een natuurlijk samenspel van lichaam en geest waarin plaats is voor een individuele aanpak met aandacht voor ontspanning, voeding en kruiden. Het leek me geen zware opgave; en geloof me, ik heb de afgelopen jaren al heel wat spartaanse methoden geprobeerd. Van leven op een half pak rijstewafels en een fles wortelsap per dag word je wel erg slank maar niet gelukkig en in mijn geval ook niet beter.
Google is een zegen voor de mensheid wat mij betreft. Ik wilde een echte arts in mijn buurt vinden. Ik heb ondanks de goede intenties namelijk mijn bekomst van allerhande therapeuten die na twee weekenden work-shoppen, een bord op hun deur mogen hangen. Iemand die jarenlang een studie had gemaakt van alle onderdelen van het menselijk lichaam en de hypofyse van de knieschijf kan onderscheiden. Zo iemand wilde ik: een arts dus! Dat blijkt nog niet makkelijk. In Nederland zijn de Ayurvedische artsen dun gezaaid maar via het wonder der zoekmachine vond ik dr. Khurana in Weesp.
We maakten maar eens een afspraak, in november 2008 reden mijn partner en ik er naar toe. De kliniek is een gewoon woonhuis in een rustige buurt. Dr. Khurana is een gewone man met en rustig voorkomen. Ik deed mijn verhaal, somde mijn klachten op, vertelde hem over alle dingen die ik al had geprobeerd, mijn worsteling met mijn PMS klachten in de ruime zin des woords, mijn chronische verkoudheid, mijn ingewanden die 7 dagen in de week ruzie met elkaar hebben etc. De dokter bekeek mijn tong en bevoelde het kloppen van mijn pols. Over deze zogenaamde polsdiagnose had ik in de bibliotheekboeken al gelezen dus dat deel klopte alvast.
Toen kwam de diagnose: De hormonen waren niet in balans en de darmen doen niet wat ze moeten doen: namelijk nuttige stoffen uit je voeding halen en ze uitdelen op plekken waar ze nodig zijn. Zo ging er ondanks mijn gezonde eetpatroon allerlei waardevols verloren. Ik poepte dus kostbaarheden uit en het zag er daarbij ook allemaal vrij treurig uit als ik de reslutaten in de wc-pot bekeek.
Ayurveda is nogal banaal: ik voelde me in het begin nogal gegeneerd om uitgebreid te verhalen over mijn stoelgang en mijn menstruatie. Dat went kan ik je vertellen, al blijft het een beetje gek voor een nuchtere Nederlandse om te praten over de vorm en de consistentie van je ontlasting. Het is niet voor niets dat de poep- en piesmoppen in dit land zo populair zijn.
Ik ging na dit eerste consult naar huis met enerzijds een verzameling kruiden voor de hormonen en mijn darmen en anderzijds de toezegging dat dr. Khurana mij weliswaar en heel eind op weg kon helpen maar dat hij geen wonderen in korte tijd kon verrichten. Mijn lichaam heeft tijd nodig een omslag te maken en het vereist discipline en geduld.
Ik ging aan de slag, slikte in het begin trouw een aantal keer per dag de kruiden in capsules, druppelde mijn neus met een olie tegen de verkoudheid , masseerde mijn hoofd en nek met een plakkerige massage olie die je warm moet maken en kreeg op mijzelf toegespitste voedingsadviezen die helemaal niet moeilijk zijn, een lichaam heeft gewoon uit alle voedingsgroepen dingen nodig, maar niet alle dingen zijn goed voor iemand op een bepaald moment in zijn of haar leven. Het gaat dus niet vanzelf, en daarom is discipline zo belangrijk. 1 keer per dag een pilletje is makkelijker als je ook nog je huishouden, je gezin, kortom je leven er bij moet doen.
Maar het gaat bij Ayurveda ook vooral om je eigen verantwoordelijkheid om goed voor je eigen lichaam en geest te zorgen. De tijd nemen om rustig te ademen, je hoofd te masseren, niet als een kip zonder kop door de dag te racen en er ’s middags achter te komen dat je nog geen capsule hebt aangeraakt. Kortom leren om voor jezelf te zorgen met steun van de behandelaar maar wel voornamelijk op eigen kracht. En kracht kreeg ik, anders had ik het niet maandenlang vol kunnen houden.
De maandelijkse ongemakken verdwenen beetje bij beetje, op de WC produceerde ik steeds vaker iets herkenbaars en de energie kwam weer terug. Ik dook niet meer meteen mijn bed in ’s ochtends, begon weer klussen die al maanden lagen te wachten aan te pakken en omdat zich een wapenstilstand in mijn ingewanden voltrok, liep ik rechter op en kreeg weer zin om met mijn dochter te dansen en te stoeien.
Maar het gevaar van verslapping ligt op de loer, als je denkt dat je wel een dagje vakantie kunt nemen van je zelfopgelegde regime, kom je bedrogen uit. Als ik niet consequent blijf zorgen voor mezelf: kruiden slikken, ademhalingsoefening doen, prikkerige olie in mijn neus giet, dan merk ik de volgende dag al weer een terugval. Dr. Khurana vertelde me ook dat er een moment zal komen dat de verbetering blijvend is en ik het zonder de hulpmiddelen kan stellen maar dat ik nu nog in een fase van opbouw van mijn weerstand zit.Als die weerstand weer completer is, zullen ook alle kleinere ongemakken een minder grote rol spelen.
Ik kan merken dat het resultaat heeft en mijn omgeving merkt het ook: ik ben rustiger, zie er stukken beter uit (vind ik zelf ook), mijn lichaam begint weer mijn vriendin te worden en ik zie niet meer als een berg tegen de dag op.
Voor mijn zieleheil heb ik hulp gezocht via een therapeut online. Ik leer wat beter te ontspannen, meer te genieten van het hier en nu. Dr. Khurana heeft ook oog voor de psyche en ziet het niet , zoals zoveel westerse artsen, als twee op zichzelfstaande zaken: de lichaam en de geest. Ik voel me momenteel dus gesteund op twee fronten en dat “geeft lucht aan een hart vol smart”. Ik ben blij dat ik een paar maanden geleden deze stap heb gemaakt. Het kost tijd, energie en geld (de verzekering vergoed maar een klein deel) maar ik had en heb het er zeker voor over.
Lees meer over behandelingen voor PMS.