Vage klachten, niet lekker in mijn vel zitten, een algeheel gevoel van malaise waren voor mij reden om eens niet naar mijn huisarts te gaan – overigens een heel fijne man, aan wiens kundige zorg ik me zonder voorbehoud toevertrouw, vooral bij fysiek ongemak – maar eens bij alternatieve geneeswijzen te kijken. Maar wat en bij wie? Mijn boekenkast bood uitkomst. Aangezien ik graag kook en er heilig van overtuigd ben dat voedsel een belangrijke rol speelt bij gezond en happy blijven, heb ik ook een ayurvedisch kookboek. Dat bracht me op het idee om het in die richting te zoeken. En bij googelen kwam ook nog eens de naam van een ayurvedische arts tevoorschijn die praktisch bij mij om de hoek praktijk hield: de heer G.K. Khurana.

Voor ik de eerste keer naar hem toeging, had ik mezelf wat bijgespijkerd over ayurvedische principes. Ik wist dat er drie hoofdtypes of geboorteconstituties zijn en dat jouw type of constitutie mede bepaalt hoe je in het leven staat, hoe je optimaal kunt functioneren en dat wat je eet daarbij ook een rol speelt. Met die kennis gewapend ging ik naar mijn eerste consult, eigenlijk een kennismaking, want het verplichtte me tot niets. En wie weet, misschien klikte het niet tussen ons. Want dat is natuurlijk wel belangrijk bij iemand aan wie je jezelf toevertrouwt. De heer Khurana bleek een heel rustige man. Allereerst vroeg hij me of hij mijn pols mocht voelen, om zo te kunnen vaststellen wat voor type ik was. En hij wilde ook mijn tong zien. Ik bleek een vata-constitutie te hebben: ‘lucht’ als dominante element. Je hebt ook nog pitta (vuur) en kapha (aarde). Leuk om te weten, maar niet het belangrijkste. Dat kwam meteen erna. Hij vroeg me hoe ik me voelde en waar de schoen wrong. Hierdoor werd ik uitgenodigd om onder woorden te brengen wat er nou eigenlijk aan scheelde. Niet dat me dat zo duidelijk voor ogen stond en misschien ben ik er in de tijd dat ik bij hem ‘liep’ ook niet achter gekomen. Maar het zette me meer gericht aan het voelen en denken. Ook vroeg hij me naar mijn eet- en voedingspatroon. Het bleek in de pas te lopen met wat bij mijn type hoorde. Dat zat dus goed. Hij deed alleen nog wat suggesties aan de hand, die de puntjes op de i zouden zetten. En ik kreeg capsules mee om onbalans te herstellen en mijn constitutie te harmoniseren.

Ik heb een half jaar bij de heer Khurana in behandeling geweest, hoewel dit misschien een verkeerde term is. Afhankelijk van wat ik hem vertelde, kreeg ik capsules. Niet altijd dezelfde. Hij zei er ook altijd bij dat die capsules alleen een steuntje in de rug waren. Uiteindelijk moest ik, mijn lichaam, mijn constitutie, het zelf aankunnen. Op een gegeven moment merkte ik dat voor mij het moment was gekomen om even een pas op de plaats te maken. Je kunt namelijk tot in het oneindige doorgaan, elke maand bij iemand in de stoel zitten, je verhaal doen en capsules slikken, maar dan kom je er ook niet achter of je er iets aan hebt. En misschien waren de veranderingen wel te subtiel om echt waar te nemen. Ik kan dan ook niet zeggen dat ik een spectaculair verschil ervaar met de tijd voor de ‘behandeling’. Maar ik ben wel bewuster geworden en het heeft mij ook een steuntje in de rug gegeven om dingen aan te pakken. Daarom zou ik zeggen: probeer het eens. En zie ayurveda als een manier om jezelf eens tegen het licht te houden. Maar verwacht er geen wonderen van. De belangrijkste boodschap is misschien wel: je bent je eigen dokter en anderen, zoals de heer Khurana, kunnen je daarbij helpen.

Pieter Lamberts